Joost Comperen 
Honderdduizenden zijn inmiddels gecertificeerd in een Agile framework, waarvan het grootste deel in Scrum. We selecteren uit de Product Backlog, we Sprinten ons een ongeluk en we Timeboxen wat af. We kunnen de serie aan review-loops wel dromen. In de ‘scaled’ varianten wordt het nog eens uitgebreid naar meerdere niveaus. Het hangt samen van Agile rituelen waar we ons allemaal strikt aan houden. We zijn met z’n allen Agile gebrainwasht! We gaan ervan uit dat de resultaten vanzelf komen omdat we werken volgens het Agile boekje, want we zijn gecertificeerd. Ik ben van mening dat het behalen van succes met Agile werken grotendeels afhankelijk is van leiderschap. Pas met commitment en aandacht van management kunnen deze rituelen het succes van Agile werken verzilveren.
De mens in de Agile machine
Is het dan zo erg dat we strak in de leer zijn als het gaat om de Agile rituelen? De harde kant van Agile, anders gezegd de machinale kant, is nodig om structuur te bieden. Een houvast om het proces van waarde creatie te laten stromen, anders wordt het chaotisch. Het technisch ‘scrummen’ zit inmiddels in ons systeem. Als we vooral de machine aan het oliën zijn, ligt een gevaar op de loer van ‘Agile in name only’. Toch is het antwoord op de eerste vraag: ‘Nee, het is niet erg dat we ons zo strikt vasthouden aan de Agile rituelen’. Maar er is meer nodig om succes te behalen. Want, hoe zit het met het Agile denken?
Lees verder op Projectbuzzard.com.
