
Ik ben op pad met een Product Owner. Ze vertelt mij dat ze erg opgeslokt wordt door de dagelijkse operationele zaken. Ze zou graag meer strategisch bezig willen zijn, zodat ze meer invloed uit kan oefenen op de koers van het team in plaats van bij te sturen binnen het al vastgestelde kader. Ze heeft een duidelijke visie en daar vertelt ze gepassioneerd over. Ze geeft aan dat wanneer ze in contact komt met de mensen op strategisch niveau, ze altijd een beetje dicht slaat. Ze twijfelt dan of ze wel voor vol wordt aangezien. En of het wel haar plaats is om haar visie te delen met deze managers.
Onderweg komen we een kleine kudde schapen tegen. De schapen blijven rustig staan grazen. Om te passeren moeten we er dicht langs lopen. Ze aarzelt, twijfelt en blijft even stil staan. Een schaap komt nieuwsgierig naar haar toe en gaat vlak voor haar staan. Even deinst ze achteruit. Ze vraagt zich hardop af of ze er wel langs kan.
Het schaap blijft voor haar staan, volkomen op zijn gemak en niet van plan om opzij te gaan. Ze blijft staan aarzelen. Zal ze wachten totdat het schaap uit zichzelf aan de kant gaat? Dan neemt ze een besluit. Haar houding en uitstraling veranderen en ze zet kalm en met vertrouwen een stap naar voren in de richting van het schaap. Het schaap gaat opzij en ze wandelt er vervolgens rustig langs.
Lees verder op LinkedIn.